Schronienie #14. Szałas pod drzewem

Wszelkie konstrukcje leśne, które posłużą nam za schronienie, nazywamy potocznie szałasami. Najczęstszym materiałem do budowy ich konstrukcji jest drewno. Osobiście pozyskuje je z uschniętych drzew i odłamanych gałęzi. Wykorzystywanie żywych drzew prócz dewastacyjnego wpływu na przyrodę, jest również wbrew prawu. Może się jednak przydarzyć sytuacja, że w miejscu którym mamy zamiar obozować nie znajdziemy wystarczającej ilości martwego budulca. Jak również może być on nieodpowiedniej jakości. W takim wypadku można wykorzystać żywe drzewo, bez okaleczania go.

Ten rodzaj szałasu będzie dobrym rozwiązaniem dla samotnego wędrowca, jak i kilku osób. Wszystko będzie zależało od drzewa które wybierzemy jako konstrukcje nośną. Najlepsze będą okazy rosnące samotnie. Ze względu na rozłożystą koronę. Istotne jest by to były młode drzewa. A właściwie jedno drzewo… Chodzi o to by dolne gałęzie tworzyły parasol na wysokości około pół metra nad ziemią. Ważne również by gałęzie były w miarę sprężyste i odpowiednio długie, by sięgały po naprężeniu podłoża. 

Gdy znajdziemy odpowiednie drzewo. Powinniśmy oczyścić teren pod miejscem naszego spoczynku. Niewykluczone że będziemy musieli odłamać kilka gałązek w przyszłym wnętrzu naszego szałasu.

Następną czynnością, będzie przygotowanie punktów montażowych, gałęzi naszego drzewa. Potrzebne będą nam szpilki do namiotu. No oczywiście można je zrobić własnoręcznie na miejscu. Można próbować przygwoździć gałąź w rozwidleniu „szpilki”, ale wygodniej posłużyć się linką do połączenia obu elementów.

W taki sposób powstał rodzaj kratownicy, na której wesprze się całe poszycie. Oczywiście może się okazać że wolne przestrzenie będzie trzeba poprzeplatać innymi gałęziami.

 Ostatnim etapem, jest pokrycie konstrukcji poszyciem. To jakiego użyjemy jest zależne od tego co mamy do dyspozycji. Poszycie należy układać od dołu. A poszczególne warstwy powinny na siebie nachodzić, podobnie jak dachówki.

Wady:

-Gdy budujemy szałas dla jednej osoby, powstaje konstrukcja otwarta. Oczywiście można uszczelnić pozostałe otwarte ścianki, ale to już przeczy idei tego typu schronienia.

-Absolutnie nie do wykorzystania pod samotnym drzewem, w porze burz.

-Brak możliwości rozpalenia ogniska, w celu ogrzania wnętrza.

Zalety:

-Przy budowie dla kilku osób, powstaje schronienie okrężne. Zapewnia ono znaczną ochronę przed wiatrem.

-Gdy drzewo jest pokryte liśćmi/igłami, mamy gotową część poszycia.

-Dodatkową ochronę przed deszczem tworzą wyższe gałęzie. Pod warunkiem że są pokryte liśćmi/igłami.

Na zakończenie warto nadmienić, że jest to raczej improwizowane schronienie. Jednak bardzo ekologiczne. Doskonałe do treningu. No i bardzo szybko się je likwiduje nie pozostawiając śladów bytności w danym miejscu.