Do tej pory opisywałem rodzaje schronienia, z wykorzystaniem
jednej pałatki. Regulaminy jednak przewidywały użycie dwóch pałatek i dwóch
kompletów stelaży do budowy namiotu, dla pary żołnierzy. Dlatego każdy żołnierz
dostawał na stan pałatkę i kompletny stelaż.
W tym wariancie dwie pałatki tworzą całkiem przytulny
namiot. W pewnych sytuacjach można nawet w nim rozpalić małe ognisko. Miejsca
jest wystarczająco dla dwóch osób. Oczywiście można rozbić tego typu namiot nie
posiadając stelaży i szpilek. Sposoby zastępowania tych przedmiotów opisywałem
w poprzednich częściach.
Rozbijanie namiotu zaczynamy od spięcia dwóch pałatek jednym
bokiem. Następnie montujemy rurki stelażu.
Rozkładamy płachty na planie koła. Trzy oczka, jedno naprzeciw wejścia i dwa po bokach przyszpilamy do ziemi.
Teraz naciągamy namiot ustawiając maszt.
Pozostało nam tylko przyszpilić pozostałe oczka, regulując
naciągnięcie ścianek.
Aby uzyskać szczelność można zamknąć namiot poprzez zapięcie
guzików. Poprawić wentylacje można rozpinając otwory na ręce.
Wady:
-spora masa całego zestawu.
-dobrze widoczny namiot, zwłaszcza na otwartej przestrzeni.
Zalety:
-sporo miejsca dla dwóch osób.
-możliwość pracy pod zadaszeniem.
-możliwość palenia małego ogniska.
-dobra ochrona przed warunkami atmosferycznymi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz